Terminy wysiewu nasion

Siew wiosenny

ZASTOSOWANIE: łąki jednoroczne, jednoroczne + wieloletnie, wieloletnie + jednoroczne, także te z przewagą gatunków spoza naszej strefy klimatycznej Siew wiosenny dedykowany jest głównie dla roślin jednorocznych, jeśli spodziewamy się efektu w postaci kwitnienia. Rośliny wieloletnie zakwitają zawsze dopiero w kolejnym roku od posadzenia. Proces kiełkowania wymaga odpowiednich warunków temperaturowych i odpowiedniej wilgotności gleby. Kiedy wiosna jest uboga w odpady, najlepiej postarać się o odpowiednie nawodnienie. Trawy i chwasty zaczynają kiełkować w niższych temperaturach, bo charakteryzują się większą mrozoodpornością. Zbyt szybkie wysianie nasion może skutkować narażeniem ich na przymrozki, a co za tym idzie zdominowaniem uprawy przez trawy i chwasty.  

  Optymalnym terminem siewu będzie zatem okres po ostatnich przymrozkach od drugiej połowy kwietnia do końca maja, ale przed nastaniem upałów. Ryzyko wystąpienia suszy jest wówczas wyższe, a to może skutkować gorszonym rozwojem roślin. Z racji zmian klimatycznych, jakie obserwuje się w Polsce na przestrzeni ostatnich lat, terminy te mogą się różnić. W sytuacji kiedy na wiosnę występuje niedobór opadów, należy zaczekać z siewem do momentu uzyskania przez glebę odpowiednich warunków. Wysoka wilgotność gleby ma kluczowy wpływ na proces kiełkowania, a następnie na prawidłowy wzrost i rozwój rośliny.  

Siew jesienny

ZASTOSOWANIE: Łąki z przewagą bylin z dużym udziałem gatunków rodzimych i zadomowionych. Siew jesienny preferowany jest dla mieszanek, w których udział roślin wieloletnich przekracza 70%. Siać je można zarówno wiosną, jak i jesienią, kiedy dostępność wody z naturalnych opadów jest większa. Jeżeli lato jest łagodne i deszczowe, można zastosować letni wysiew mieszanek wieloletnich. Ważne jest to, żeby przez pierwsze 30 dni po wysiewie, była utrzymana odpowiednia wilgotność podłoża, co latem bez zastosowania podlewania, zazwyczaj jest niewykonalne na przeważającej powierzchni Polski.  

  Siew wykonany późnym latem/jesienią, kiedy opady są na zadawalającym poziomie, daje gwarancję skiełkowania roślin i ich rozwoju przed zimą. Rośliny wieloletnie siane jesienią powinny wykształcić rozety liściowe i rozwinięty systemem korzeniowy, który pozwoli im bez problemu przetrwać zimę i wystartować z wegetacją od wczesnej wiosny. Siew jesienny jest także bardziej korzystny dla wielu roślin wieloletnich, które dla dobrych wschodów potrzebują przejść proces przechłodzenia (stratyfikacji). Niższe temperatury, zwłaszcza późną jesienią, sprzyjają temu zjawisku. Rośliny jednoroczne, będące w składzie mieszanek wieloletnich, siane późnym latem lub wczesną jesienią, przy sprzyjających warunkach, szczególnie odpowiedniej ilości wody i zaniechaniu koszenia, są w stanie wytworzyć nasiona, które przezimują w glebie i wzejdą ponownie wiosną.  

Siew ozimy

ZASTOSOWANIE: Łąki z przewagą bylin z dużym udziałem gatunków rodzimych i zadomowionych. Siew ozimy, czyli późno jesienny/wczesno – zimowy (XI-XII), wykonany przed zamrożeniem gruntu. W zależności od warunków pogodowych, jakie będą panowały w tym okresie, część nasion bylin może skiełkować i przezimować w gruncie w formie młodych siewek. Mogą także nie zdążyć skiełkować i rozpoczną swój cykl rozwojowy wczesną wiosną, podobnie jak większość nasion roślin jednorocznych, które potrzebują nieco wyższych temperatur do kiełkowania i wschodów (chyba, że nastąpią anomalie pogodowe, jak np. wysokie temperatury w grudniu przez dłuższy czas). O ile w mieszance nie ma dużo grubych nasion, które mogą być wyjedzone przez ptaki i małe gryzonie, siew ten jest korzystny dla mieszanek bylinowych i powoduje szybki wzrost mieszanki bylinowej wczesną wiosną (nasiona są dobrze nawodnione i przeszły stratyfikacje w glebie). Siew ozimy nie jest zalecany na zlewne ziemie gliniaste, gdzie często stagnuje woda. W takich warunkach nasiona w glebie zbutwieją i efekt na wiosnę będzie co najwyżej mizerny, do tego typu siewu najlepiej nadają się ziemie przepuszczalne dobrze uprawione.